overlijden Jeannette
zus van Leonoor

8 juni 2017


naar eerste pagina

overlijden Jan
(broer van Leonoor)
25 juli 2016
Leonoor's boek over het overlijden van Jeannette is te lezen en te downloaden, zie
afscheid Jeannette, een einde en een nieuw begin
8 juni 2017



Ik heb met mijn zus Jeannette en twee vriendinnen vanaf 1983 in een huis gewoond in Lunetten een buitenwijk van Utrecht. Toen die woongroep na 6 jaar stopte heb ik samen met een vriendin het huis gekocht waar ik nu nog samen met Marthe woon. Onze levens gingen uit elkaar, mijn zus en ik hebben elkaar 12 jaar niet gezien. Toen ik in 2000 naar haar verjaardag ging, was ze heel blij om mij te zien. Ze zat toen al voor de 5e keer overspannen thuis. Ze vertelde dat een arts was geschrokken van haar slechte gezondheidstoestand. Ik was daarvoor door een heel eenzaam dal gegaan en mezelf diep onderzocht en wist inmiddels wat aanpassen met je kan doen. Ik ben mijn zus gaan helpen. Ze is eerst van Amsterdam weer terug gegaan naar Utrecht, een appartement een straat verder bij mij gekocht. Toen Marthe en Erik in mijn huis kwamen wonen nadat ik hen drie jaar had begeleid in de praktijk die ik had voor haptonomie en muziek, is mijn zus ook bij ons komen wonen. De vrouw die haar appartement overnam en ons soms tegenkwam op straat zei later dat ze zag dat Jeannette meer zichzelf werd. Mijn zus dacht altijd dat ze niet oud zou worden, ze dacht 47 jaar. Ik heb 17 jaar dag en nacht voor haar gezorgd. Ze is 8 juni 2017, ze was 62 jaar, heel zacht overgegaan terwijl ik haar handen vasthield.

Mijn zus (en wij natuurlijk ook) vond het verschrikkelijk dat mijn moeder 7 april 2017 opgenomen en achtergelaten werd in een verzorgingshuis en 100 pillen per week moest slikken. Mijn zus was biologe, noemde het bestrijdingsmiddelen, omdat ze wist dat mijn moeder die ook niet wil voor de planten en landbouw. We zijn nog 4 dagen daarvoor op de verjaardag van Jeannette, 3 april bij mijn ouders geweest, de spanningen met mijn vader waren al hoog opgelopen, maar mijn zus wilde heel graag dat we met elkaar in het restaurant gingen eten. Mijn vader die altijd uit eten wil kon dat niet weigeren. Op dat moment had niemand ook maar enig idee dat mijn moeder 4 dagen later achtergelaten zou worden in het verzorgingshuis en mijn zus ineens achteruit zou gaan (omdat mijn moeder in het verzorgingshuis werd achtergelaten?) en twee maanden later zou overlijden. Maar niemand wist ook een jaar daarvoor dat mijn broer ineens neer zou vallen en overlijden door spanningen aan een hartstilstand.

Mijn moeder zei dat haar moeder (mijn oma) altijd zei: 'Er is meer tussen hemel en aarde'. Ik zeg vaak dat we meer verbonden zijn met elkaar dan we maar enigszins kunnen vermoeden.

Jeannette overleed op
8 juni 2017, de verjaardag, geboortedag van de oudste zus van Erik. Ik was 58 jaar, zo oud was mijn broer toen hij overleed.

De vader van Erik is
30 mei 1997 overleden, de verjaardag, geboortedag van Marthe. Marthe en Erik waren 22 jaar.

Mijn moeder en haar moeder (mijn oma) zijn allebei overleden op
18 mei, mijn moeder 18 mei 2019, mijn oma 18 mei 1970, ik was 11 jaar.

Mijn broer Jan overleed op
18 juli 2016, maar is nog een week in coma gehouden. Hij was 58 jaar en geboren in 1958.

Het overlijden van Jeannette, mijn zus en onze huisgenote, heeft niets met weinig of geen eten te maken, we hebben elke dag gegeten. Jeannette heeft een heel moeilijk leven gehad en is plotseling verzwakt toen mijn moeder in een verzorgingshuis werd achtergelaten door mijn vader en broer. We hebben mijn moeder dagelijks vanuit Utrecht in Den Haag opgezocht, we zijn met ons vieren elke dag 8 uur bij mijn moeder geweest, die min of meer gedwongen werd om elke week 100 pillen te slikken. Wij hebben alles gedaan om haar te helpen, maar werden tegengewerkt door mijn vader, broer, familie, artsen, verpleging, de directeur van het verzorgingshuis. Mijn moeder heeft ons gesmeekt om haar weg te halen uit de hel van het verzorgingshuis. Jeannette kon er helemaal niet tegen dat mijn moeder opgesloten zat in het verzorgingshuis en is twee maanden later voor iedereen onverwacht overleden.


lieve mensen,

Jeannette, onze huisgenote en zus van Leonoor, is begraven en herdacht op vrijdagmiddag 16 juni 2017. We zijn samengekomen met een kleine groep mensen, vrienden van Jeannette van vroeger, vrienden van ons vieren, 3 nichten, om Jeannettes overlijden te herdenken en stil te staan bij haar leven. Haar lichaam hebben we vanuit huis, zonder kist, in een doek vervoerd in onze gehuurde elektrische auto, wat heel fijn en natuurlijk voelde. We zaten op het gras bij het graf op stoelen en op de grond op een matje of kussen. We hadden een middag de tijd en gevraagd om zelfgeplukte bloemen mee te nemen, die we bij op en naast graf hebben neergelegd.

Leonoor's moeder die er niet bij mocht zijn zei twee dagen voor de begrafenis: Als haar leven op een prettige manier wordt afgesloten is dat waardevol, blijdschap doordringt dan het verdrietige.
dear people,

Jeannette, our housemate and sister of Leonoor, is buried and commemorated on Friday afternoon 16 June 2017. We came together with a small group of people, old friends of Jeannette, friends from the four of us, 3 cousins, to commemorate that Jeannette passed away and to remember her life. We transported her body from our house, without a coffin, in a cloth in our rented electrical car, which felt very nice and natural. We sat on the grass next to the grave on chairs and on the ground on a canvas or cushion. We had the time for an afternoon and asked people to bring self-picked flowers, which we laid down on and next to the grave.



Leonoor's mother who was not allowed to be there said to days before the funeral: When her life is being concluded in a nice way that is valuable, joy then gets into the sadness.
afbeelding, Leonoor haar gedicht 'lieve Jeannette' pagina 1, juli 2018
Leonoor's gedicht 'lieve Jeannette' juli 2018


gedeelte van de voorkant van het boek 'afscheid Jeannette, een einde en een nieuw begin' geschreven door Leonoor
pdf boek 'afscheid Jeannette,
einde en een nieuw begin'





foto, afscheidskaart Jeannette van Beuzekom staand
English translation card
'Jeannette passes away'



-------foto, afscheidskaart Jeannette van Beuzekom voorkant-------foto, afscheidskaart Jeannette van Beuzekom binnenkant-------foto, afscheidskaart Jeannette van Beuzekom achterkant-------
afscheidskaart van Jeannette, de zus van Leonoor en huisgenote van Marthe, die op 8 juni 2017 is overleden


de tekst die we na het overlijden van Jeannette gedeeld hebben op facebook, iets aangepast, is geschreven door Leonoor

Het koolwitje komt langs vliegen als Marthe en ik met een buurtgenoot praatten over het overlijden van Jeannette. Een paar dagen later zit er een koolwitje in onze bloembak voor onze deur als wij mijn moeder weer gaan opzoeken in het verzorgingshuis voor het eerst na het overlijden van Jeannette en we twee nachten in een politiecel hebben gezien. Het vloog op en kwam weer terug en vloog door de plantenbak. Ik kon uit een filmpje een foto maken.

Jeannette is in ons bijzijn op een rustige manier overleden, terwijl ik haar handen vasthield. Ze heeft nog op een bijzondere manier contact gekregen met mijn moeder. Voor het eerst voelde ze een verbinding vanuit zichzelf en waren zij en mijn moeder heel blij met elkaar. Marthe heeft een foto gemaakt hoe mijn moeder en mijn zus elkaars hand vasthouden. Ik had heel graag meer een 'zussen-gevoel' gehad willen hebben, maar ben heel blij dat ze zover is gekomen dat ze mijn moeders hand vastgehouden heeft en mede daardoor rustig is overgegaan. Ook al was het onverwacht, toch voelde het natuurlijk zoals het (achteraf gezien) gegaan is. We zijn ook heel dankbaar dat we daar bij mochten zijn.

De hel die direct daarna uitbrak, verdacht van nalatigheid, was verschrikkelijk. We zaten twee dagen vast in een politiecel, gescheiden van elkaar. We zijn op geen enkele publiciteit ingegaan, geen telefoon opgenomen, de deur niet open gedaan voor journalisten, die soms met een camera voor het raam stonden, maar niets konden filmen, omdat we de gordijnen dicht hadden gedaan.

Zelfs de politie die de ingenomen computers terug kwamen brengen hebben we voor de deur laten staan, omdat we niet wisten dat zij het waren. We zijn nergens op ingegaan, ik wilde er alles aan doen om de begrafenis in rust te kunnen laten gebeuren. Mijn moeder mocht er niet bij zijn van mijn vader, hij wilde er niet bij zijn en daardoor kwam niemand meer van de familie, behalve 3 nichten, een aantal oude vriendinnen en vrienden. Daardoor komen we het ook helemaal doen zoals we het zelf wilden: geen begrafenisauto, geen condoleance met koffie of broodje. We zijn enorm geholpen door twee begrafenisonderneemsters uit onze buurt. We zijn bij elkaar geweest bij het graf in een rustige sfeer en wie iets heeft willen zeggen kon dat doen. Wij hebben met ons drieën gezongen. De begrafenis is heel fijn geweest. We zijn heel blij om te mogen ervaren dat wat uit liefde gebeurt blijft (be)staan.