over ons
foto van Leonoor met een bos bloemen in onze tuin, 25 september 2020
Leonoor
foto van Marthe met een bos bloemen in onze tuin, 25 september 2020
Marthe
ENGLISH

naar eerste pagina



onze nieuwste berichten op de pagina Leonoor deelt







Leonoor (1959 - 2023)

Ik was viooldocente en ben in 1994 toen ik 34 jaar was overspannen geworden, gestopt met mijn baan aan de muziekschool. Ik heb vanaf 1989 een diep bewustwordingsproces doorgemaakt, alle zekerheden losgelaten, 12 jaar heel eenzaam geweest om pijn, eenzaam voelen, verdriet van mijn leven toe te laten, te voelen en te helen en antwoorden te vinden op de vele vragen die ik had. Toen ik 30 jaar was kwam er ineens een herinnering terug aan een gedachte die ik had toen ik 5 jaar was: 'Dit kan toch niet de bedoeling zijn?' Ik besefte dat ik al heel lang met vragen rondliep en niet begreep waarom mensen elkaar pijn deden. Het is een zoektocht geworden naar liefde die bij mijn moeder uit zou komen. Ik miste contact in het lesgeven en muziek maken, maar eigenlijk overal. Door mijn moeder liefde te gaan geven, is mijn hele leven gaan veranderen.

Ik wilde mijn verlangen om met zingeving en samenwerking bezig te zijn delen met meer mensen. Daarom ben ik in 2003 begonnen met mijn praktijk voor 'Haptonomie en muziek' om mensen te helpen over zichzelf te praten en in kleine groepjes met elkaar te praten. We zijn met de tien mensen die ik drie jaar had begeleid bij elkaar gekomen in mijn woonkamer. We hebben gepraat, gegeten en samen muziek gemaakt. Uiteindelijk wilden Marthe, mijn zus en Erik verder en zijn in 2006 mijn huis komen wonen, waar ik al sinds 1989 woon en is onze woongroep
Contact & muziek ontstaan. Ons leven veranderde van alleen zijn en alleen wonen naar zoeken naar verbinding en samenwerken. Door met elkaar te wonen konden we dieper op alles ingaan. We zijn 4-stemmig a capella gaan zingen en ik heb mezelf en mijn huisgenoten twee instrumenten uit de renaissance leren spelen, de viola da gamba en luit. Mensen waren geraakt door de muziek, vooral het zingen ontroerde veel mensen.

We zijn rauwe voeding gaan eten, sappen gaan maken in de blender en mijn/ons huis duurzaam gaan maken. We hebben inmiddels geen gas meer, 18 zonnepanelen, een groen dak en een luchtwarmtepomp. Klussen in huis, eten, boodschappen doen, muziek maken vond iedereen fijn, maar contact en gevoel toelaten bleek een groot probleem. De ballast van ons leven is groot, we leven in een harde maatschappij, gericht op presteren, geprezen willen worden, hard mogen zijn voor jezelf en elkaar. Ik had daar erg onder geleden en was blij dat we dat nu anders konden gaan doen.

Maar waar Marthe en ik elkaar vonden in het met elkaar kunnen praten, delen van ervaringen en vertrouwen opbouwen, waren Jeannette en Erik niet in staat om hun pijn en verdriet te delen. Ze konden en wilden niet praten en open staan voor een andere manier van leven en hielden alles tegen wat positief was. Het was nog een wonder dat we muziek maakten en zongen. We hadden elke dag ruzie, het is heel heftig geweest. Achteraf gezien een voorbode op de moeilijke tijd die zou gaan komen? We zijn allemaal niet gewend en hebben niet geleerd hebben om samen te werken en elkaar te helpen. Openheid, delen, stimuleren en inspireren zijn woorden die makkelijk gezegd worden, maar echt doen is nog heel iets anders.
foto, Leonoor bij haar oma in Nieuwpoort, 2 of 3 jaar oud
Mijn moeder maakte deze foto van mij bij mijn oma, de moeder van mijn vader, in Nieuwpoort.














foto, vier stokrozen in de geveltuin, 2 juli 2021
stokrozen voor ons huis
juli 2021






foto, Marthe 2 jaar oud, 1977
Marthe, 1977
Ik ben 2 jaar oud.
Marthe (1975)

Ik was helemaal niet gelukkig met mijn baan als belastingadviseur op een accountantskantoor, kon niet praten met mijn familie, vriendinnen, vrienden, collega's en bekenden, ook niet met een psychologe. Na de zoveelste poging, een vakantie/weekendje weg en van baan veranderen ook niet had geholpen, besloot ik in 2003 toen ik 28 jaar was dat ik nu echt met iemand wilde praten, omdat het zo niet langer ging. Gelukkig vond ik een folder van Leonoor die was begonnen met haar praktijk voor 'Haptonomie en muziek'. Leonoor zei dat ik bijna niet praatte en moedigde me aan om vooral te gaan praten, terwijl iedereen in mijn omgeving juist zei dat ik teveel praatte en vooral teveel over mezelf. Ik was heel blij dat ik eindelijk een andere reactie kreeg dan ik tot nu toe had meegemaakt. Ik vroeg Leonoor mij niet zomaar te geloven als ik zei dat alles goed ging. Leonoor voelde dat als een uitnodiging om door te mogen vragen en was blij dat ik verder wilde gaan dan de meeste mensen. Daar bleken we allebei naar te verlangen. We hadden allebei toen nog geen vermoeden dat dat het begin was van een samenwerking die ons voor ons leven bij elkaar zou brengen.



Janneke, de moeder van Leonoor

Janneke, mijn moeder heeft mij haar liefde voor de natuur helemaal doorgegeven, maar slikte helaas onder druk van de farmaceutische industrie, artsen en mijn vader meer dan 100 pillen per week, opgebouwd in 30 jaar, een afschuwelijke lijdensweg. Nadat mijn moeder in april 2017 was opgenomen in een verzorgingshuis, ging mijn zus Jeannette die ook bij ons woonde, ineens hard achteruit en is ze 8 juni 2017 voor iedereen onverwacht overleden. Doordat we toen negatief in de publiciteit kwamen, werd dat een dramatische wending in ons leven, zie de pagina overlijden Jeannette.

Een jaar eerder overleed mijn broer Jan, zie het bizarre verhaal op de pagina
overlijden Jan.

Mijn moeder is 18 mei 2019 overleden, ze was 87 jaar. Zij heeft ons gevraagd om wereldkundig te maken wat haar en velen met haar is en wordt aangedaan door de farmaceutische industrie. (...) lees verder op de pagina Janneke.
foto, roodborstje op de camping, september 2019

Het roodborstje, mijn moeder, zagen we na haar overlijden in september. We hebben het gefilmd en op Facebook geplaatst
ontmoeting met roodborstje september 2019



samenwerken

Nadat Jeannette is overleden en Erik in 2019 is weggegaan, zijn wij een heel nieuw leven op gaan bouwen, door gegaan met mediteren, zingen, minder eten, maar vooral gaan samenwerken. We ontdekken een nieuwe wereld, waar de één ophoudt, gaat de ander verder, het is ongelooflijk wat er dan allemaal mogelijk is. Er komt ook ruimte voor onze wens om anders te gaan wonen in een kleiner huis. Inmiddels gebruiken we de bovenverdieping niet meer en leven we beneden. We willen meer groen om ons heen en samen zijn met mensen die ook iets anders willen dan grijze stoeptegels, bakstenen huizen, alleen maar werken en alles alleen doen.

We hebben het gevoel dat we op elkaars pad zijn gebracht om onze ervaringen te delen en samen te werken. Door het contact wat ik met mijn moeder had opgebouwd met Marthe te delen, samen voor mijn moeder op te komen is het een samenwerking geworden met ons drieën. We vinden contact, met elkaar praten, meeleven en meedenken, communicatie, luisteren naar jezelf, naar je gevoel en verbinding hebben met de natuur, kleurrijke bloemen, vlinders en vogels heel belangrijk. We willen met onze manier van leven ervaren en laten zien hoe je als vrouwen kan samenwerken, elkaar kan inspireren en er door creatief te zijn veel meer kan dan we denken. We willen dat vrouwen en moeders meer gezien worden, zich kunnen uiten en hebben het gevoel dat mijn moeder ons helpt in alles en heel dichtbij is, we zijn nog steeds met ons drieën. Samenwerken en delen maakt alles lichter.
foto, Leonoor en Marthe in Langerak, 19 oktober 2019
Leonoor en Marthe voor het ouderlijk (dijk)huis aan de Lek van de moeder van Leonoor, 19 oktober 2019

Gedeelde smart is halve smart,
gedeelde vreugde is dubbele vreugde.





Als je wilt reageren of iets wil delen vinden we dat altijd leuk.
contactmuziek@gmail.com

06-40297192


rond logo Contact en muziek met vlinder met aan de rand rondom de woorden van onderwerpen waar wij mee bezig zijn 'zingeving, openheid, praten, samenwerken, meditatie, zang, licht(e) voeding, bloemen, vlinders, natuur, kleur, zelf-genezen(d) (ver)mogen', 18 september 2021